پرولین عسل

پرولین عسل

آزمون پرولین

پرولین اسید آمینه اصلی عسل است، که بعنوان شاخصی از کیفیت عسل چنانچه میزان آن از حد مشخصی کمتر باشد نشانه کیفیت نامناسب عسل است.

اساس روش : پرولین با نین هیدرین تشکیل ترکیب پیچیده رنگی می دهد. پس از افزودن 2 پروپانول، میزان پرولین از نسبت حداکثر جذب آزمونه و یک محلول مرجع محاسبه می شود.

اسید فرمیک : 98 تا 100 در صد جرمی

محلول نین هیدرین ، 1.5 گرم از پودر را در 50 میلی لیتر اتیلن گلیکول مونو اتیل اتر حل کنید.

یادآوری : برای هر آزمون باید محلول تازه تهیه شود.

پرولین مرجع

  • محلول ذخیره پرولین، 40 میلی گرم در 50 میلی لیتر
  • محلول استاندارد پرولین: (0.8 میلی گرم در 25 میلی لیتر)

برای تهیه محلول استاندارد، یک میلی لیتر محلول ذخیره فوق را با آب مقطر به حجم 25 میلی لیتر برسانید.

  • پروپانول 50 در صد حجمی :
  • یک حجم 2- پروپانول را با یک حجم آب مقطر مخلوط کنید.

آماده سازی محلول نمونه :

در بشر کوچکی 5 گرم عسل را به دقت یک میلی گرم وزن، و آن را در 50 میلی لیتر آب مقطر حل کنید. محلول را به طور کمی به بالن ژوژه 100 میلی لیتری انتقال و به حجم 100 برسانید، در آن را ببندید و به شدت تکان دهید تا یکنواخت شود.

انجام آزمون:

به علت نوسانات جذب، میانگین محلول استاندارد چرولین در هر گروه از آزمون ها باید 3 بار اندازه گیری شود.

0.5 میلی لیتر محلول نمونه را در لوله آزمون اول، 0.5 میلی لیتر آب در لوله دوم بعنوان شاهد و 0.5 میلی لیتر محلول پرولین در لوله سوم بریزید.

یک میلی لیتر محلول نین هیدرین و یک میلی لیتر اسید فرمیک به هر لوله اضافه کنید. درب لوله ها را به دقت ببندید و به مدت 15 دقیقه به شدت تکان دهید. سپس لوله ها را 15 دقیقه در حمام آب جوش قرار دهید. بطوریکه سطح آب حمام بالاتر از سطح مایع داخل لوله ها باشد. متعاقبا لوله ها را ده دقیقه درون حمام آب 70 درجه سلسیوس قرار دهید و فورا درب لوله ها را ببندید. لوله ها را از حمام در آورید و 45 دقیقه بگذارید تا افزایش رنگ کامل شود. اکنون جذب لوله ها را در طول موج 500 تا 520 نانومتر با استفاده از لوله شاهد به عنوان مرجع ثبت کنید. حداکثر جذب در محدوده 510 نانومتر است.

زمان های ویژه را رعایت کنید.

محاسبه

میزان جرمی پرولین Wp بر حسب میلی گرم پرولین در کیلوگرم عسل با استفاده از فرمول زیر محاسبه می شود.

پرولین عسل
پرولین عسل

Czipa, N., Borbély, M., & Győri, Z. (2012). Proline content of different honey types. Acta Alimentaria, 41(1), 26-32

https://doi.org/10.1556/aalim.2011.0002

Truzzi, C., Annibaldi, A., Illuminati, S., Finale, C., & Scarponi, G. (2014). Determination of proline in honey: comparison between official methods, optimization and validation of the analytical methodology. Food chemistry, 150, 477-481
 

دیدگاهتان را بنویسید