زهر زنبور عسل

زهر زنبور عسل در طول سالیان متمادی به عنوان یک سیستم دفاعی تکامل یافته است. و این علتی است که چرا هر کسی نمی تواند زنبوردار شود. زهر زنبور عسل مایعی شفاف و بی بو است که 88 درصدآن از آب تشکیل یافته است. که شیمی بسیار پیچیده ای دارد. حداقل 18 جزء و ترکیب فعال دارویی در آن بررسی شده است. شامل آنزیم های متنوع و متفاوت، پپتیدها و آمین ها می باشد.

ملی تین

حاوی پروتئین های کوچک مانند ملی تین است که حدود 50 درصد وزن خشک آن را می سازد. که غشاء سلولی را هیدرولیز می کند. و باعث تغییر تراوایی آن می گردد. و عامل ایجاد درد است. سایر مواد به طور هماهنگ با آن عمل می کنند. مانند هیالورونیداز که باعث تغییر غشاء سلولی است و اجازه می دهد تا زهر به آسانی پخش گردد. سایر اجزاء می توانند موجب خفگی در فرد گزیده شده گردند.

سایر پپتیدهای موجود

آپامین، آدولاپین، فسفولیپاز (این آنزیم باعث تخریب و کاهش فسفولیپد غشاء سلولی میگردد و همچنین موجب کاهش فشار خون شده و از انعقاد خون جلوگیری می کند. همینطور باعث انقباض ماهیچه های صاف و اختلالات سلولی می گردد)،هیستامین، دوپامین، نورآدرنالین و غیره می باشد.

داروی اپی نفرین

معمولا در عضله قسمت بیرونی ران تزریق می شود که موجب تنگی رگ های خونی و باز شدن مسیرهای ورود هوا به ریه می گردد. به همین دلیل اکثر افراد حساس با خود این سوزن را به همراه دارند.

کاربرد زهر زنبور

برای درمان آماس کیسه های مفصلی و التهاب تاندون، درمان فشار خون بالا و تنگی نفس و آسم، برای درمان جای زخم و سوختگی، درمان اگزما، درمان کاهش شنوایی …. البته مدارک علمی که درمان های ذکر شده را اثبات کند وجود ندارد.