آیا انقراض زنبور عسل در حال رخ دادن است؟
احتمال کمی وجود دارد که زنبورهای عسل حتی با وجود تهدید کنه کشنده واروآ منقرض شوند. زنبورهای عسل عمدتا توسط زنبورداران اهلی و مدیریت می شوند. تا بر آنها نظارت کنند. و برای اطمینان از سلامت آنها جهت حصول بهروری بیشتر تلاش می کنند. اما زنبورهای غیر مدیریت شده چندان خوش شانس نیستند. با این وجود انسان با عملکرد غیر مسئولانه و نقش مخرب در طبیعت جزء عوامل موثر در انقراض زنبور عسل محسوب می گردد.
زنبورهای عسل مخملی (Bumblebees) به شدت توسط افزایش فزاینده دمای زمین تهدید می شوند. از دست دادن زیستگاه و استفاده از آفت کش ها یک تهدید واقعی برای زنبورهایی است که باید از خودشان مراقبت کنند.
آیا انقراض زنبور عسل جدی هست؟
فقط علاقه مندان اخبار علمی، گه گاهی داستانی در مورد بحرانی که زنبورها با آن روبرو هستند، خوانده اند. شناخته شده ترین زنبورها (زنبورهای عسل و زنبورهای مخملی) در چند دهه گذشته اخبار زیادی در مورد وضعیت اسفناک شان به خود اختصاص داده اند.
درست است که در سال 2006، زنبورهای عسل قربانی پدیدهای به نام اختلال فروپاشی کلنی(CCD) شدند. که در آن اکثر زنبورهای کارگر کندو بهطور مرموزی ناپدید می شدند. و ملکه و تنها چند زنبور پرستار برای مراقبت از آن باقی میماند. CCD باعث شد بسیاری از کلنیهای زنبور عسل در آن زمان “فروپاشی” کنند، اما از آن زمان تعداد کندوها افزایش یافته است و مشخص است که زنبورهای عسل دیگر در خطر جدی قرار ندارند.
اما زنبورهای عسل عمدتاً تحت حمایت زنبورداران قرار دارند. بنابراین آنها در مقایسه با 99٪ گونه های دیگر که خود مراقبتی دارند، از مزیت بهتری برخوردار هستند. و اگرچه هفت گونه وجود دارد که در فهرست گونههای در معرض خطر قرار گرفتهاند، نه زنبورهای عسل نه زنبورهای مخملی جزو آن ها نیستند.
اما هنوز شواهدی وجود دارد که هزاران گونه از زنبورهای بومی در معرض خطر هستند. جامعترین مطالعه درباره کاهش جهانی زنبورهای عسل که در سال 2017 منتشر شد، نشان داد که 40 درصد گردهافشانها (و بیشتر زنبورها) ممکن است با ادامه دار بودن تهدیدها با انقراض مواجه شوند.
آیا انقراض زنبور عسل رخ خواهد داد؟
با وجود این واقعیت که کلنی های زنبور عسل دیگر در حال فروپاشی نیستند، طبق آخرین داده های گزارش شده، زنبورداران همچنان بین 35 تا 40 درصد از کلنی های خود را در سال 2018 از دست دادند.
بزرگترین تهدیدی که زنبورهای عسل امروز با آن روبرو هستند، انگل کوچکی به نام کنه واروآ است. که به نام ویرانگر واروآ نیز شناخته می شود. این کنه برای کلنی های زنبور عسل بسیار مخرب است زیرا به زنبور عسل می چسبد و “بدن چربی” آن را می مکد. این بافتی است که به سیستم ایمنی بدن و همچنین در دفع سموم آفت کش کمک می کند.
علاوه بر این، کنه واروآ ناقل چندین ویروس مانند ویروس بال تغییر شکل یافته و ویروس فلج حاد زنبور عسل می باشد. این ویروس ها می توانند به سرعت در داخل و بین کلنی های زنبور عسل پخش شوند.
در حالی که زنبورداران می توانند برای دفع کنه های واروآ با کنه کش ها تلاش کنند، کنه واروآ به مرور زمان نسبت به آنها مقاوم تر شده است. اگر نتوان این کنه را مهار کرد، کلنی های زنبور عسل نسبت به دوره ای که CCD در حال وقوع بود در معرض خطر بیشتری قرار خواهند گرفت. با توجه به اینکه زنبورهای عسل بیش از 80 محصول را گرده افشانی می کنند و هر سال 15 تا 20 میلیارد دلار به اقتصاد ایالات متحده کمک می کنند، بسیار مهم است که زنبورداران راهی برای کاهش این تهدید بیابند.
آیا زنبورهای مخملی در خطر انقراض هستند؟
به گفته محقق، پیتر سوروی، تهدید شماره یک که زنبورهای مخملی با آن مواجه هستند، تغییرات آب و هوایی است. به همراه دو همکار دیگر، سوروی متوجه شد که سرعت زوال زنبور عسل مخملی آنقدر شدید است که می تواند ظرف چند دهه ناپدید شود.
این مطالعه که در اوایل سال 2020 در مجله Science منتشر شد، اندازه گیری دما را برای تعیین میزان تحمل گونه های خاص در برابر افزایش دما بررسی کرد. آنها از دادههای موجود برای ۶۶ گونه مختلف زنبور عسل استفاده کردند تا نقشهبرداری کنند که زنبورها ابتدااز لحاظ تاریخی کجا بودهاند و حالا کجا هستند.
تیم تحقیقاتی دریافتند که جمعیتها در مناطقی که افزایش دما را نشان دادهاند در حال ناپدید شدن هستند. و آنها مطمئن بودند که میتوانند پیشبینی کنند که دمای بالاتر چه تأثیری بر گونههای منزوی و جوامع بزرگتر زنبور عسل خواهد داشت. پیش بینی آنها برای انقراض زنبور عسل وحشتناک است.
چه عواملی باعث می شوند تا زنبورها در معرض خطر انقراض قرار گیرند؟
مجموع عوامل متعدد باعث زوال زنبورها می گردد، اگرچه برخی از عوامل تهدیدهای بزرگتری نسبت به سایرین هستند.
نابودی زیستگاه
به دلیل تغییر کاربری زمین برای کشاورزی صنعتی و توسعه شهری، از دست دادن زیستگاه به طور گسترده به عنوان بزرگترین تهدید برای زنبورها در نظر گرفته می شود. هنگامی که زمین برای رشد تککشت (یک نوع محصول به جای بسیاری از محصولات مختلف) پاکسازی میشود، زنبورها دیگر قادر به جستجوی شهد در میان طیف متنوعی از گیاهان نیستند و این میتواند بر تغذیه آنها تأثیر بگذارد.
روشهای کشاورزی مدرن به تغییراتی در ساختارهای طبیعی مانند آبراهها، درختان و مراتع نیاز دارند. تا تولیدات تجاری محصولات کشاورزی را افزایش دهند. اگرچه توسعه شهری نیز یک تهدید محسوب می شود، اما برنامه ریزان شهری می توانند برای جبران از دست دادن منابع در هنگام پاکسازی زمین، پارک ها و مزارع حاشیه ای را اضافه کنند.
آفت کش ها
صنعت کشاورزی مدرن همچنین مقصر استفاده گسترده از آفتکشها است. بهویژه نئونیکوتینوئیدهای که میتوانند کلنیهای زنبور عسل را در هنگام شهدآوری زنبورها در میان گیاهان سمپاشی شده تهدید کنند.
در اوایل سال 2020، آژانس حفاظت از محیط زیست برخی گام های موقتی را پیشنهاد کرد. که ممکن است به کاهش آسیبهای ناشی از این دسته از آفتکشها کمک کند. چند مورد از تغییرات پیشنهادی عبارتند از:
مدیریت استفاده آفتکشها فقط روی گیاهانی که کاملاً به آنها نیاز دارند و کاهش دادن میزان مصرف در مورد محصولات که در معرض خطر هستند.
اعمال محدودیت در زمانبندی استفاده، به طوری که زنبورها در هنگام شکوفه دادن محصولات کمتر در معرض آن قرار بگیرند.
مشخص نیست که آیا این پیشنهادات صرفاً پیشنهاد هستند یا در نهایت به دستورات تبدیل خواهند شد.
تغییر اقلیم
همانطور که قبلاً گفته شد، افزایش روزافزون دمای هوا به کاهش چندین گونه زنبور عسل منجر شده است. اما فقط گرما نیست که می تواند معیشت زنبورها را تهدید کند. تغییر الگوهای آب و هوا می تواند بر روی شکوفه دادن گیاهان تأثیر بگذارد و اگر زمان شکوفه دهی با زمانی که زنبورها از خواب زمستانی بیرون می آیند همزمان نباشد، زنبورها نمی توانند گرده و شهد مورد نیاز برای تغذیه کلنی های خود را جمع آوری کرده و آنها را زنده نگه دارند.
انگل، بیماری ها و شکارچیان
کنه کشنده واروآ تنها انگلی نیست که زنبورها با آن روبرو هستند. در کلنی های زنبور عسل، کنه دیگری وجود دارد که می تواند به مجاری های تنفسی زنبورها حمله کند. انگل ها و بیماری ها را اغلب می توان با مراقبت کنترل کرد، اما زمانی که بیماری ها در جمعیت های وحشی گسترش یابد، هیچ کاری برای کاهش فاجعه نمی توان انجام داد.
شکارچیان زنبورها را نیز تهدید می کنند، اما توجه به این نکته مهم است که زنبورها بخشی از زنجیره غذایی هستند. برخی از حیوانات بزرگتر از زنبورها تغذیه می کنند و این فقط یک فرآیند طبیعی اکوسیستم است. با این حال، وقتی گونههای مهاجم معرفی میشوند. بهویژه گونههای بسیار تهاجمی مانند «هورنتهای کشتار» که به تازگی کشفشده اند. نتیجه میتواند بهویژه برای جمعیت زنبورها مخرب باشد.
گونه های مهاجم
گونههای زنبور مهاجم میتوانند جمعیت زنبورهای بومی را تحت تأثیر قرار دهند و زنبورهای بومی را مجبور به رقابت برای یافتن منابع غذایی کنند. اما گونههای گیاهی مهاجم نیز میتوانند به زنبورها آسیب بزنند، زیرا برخی از گیاهان بومی را از بین میبرند و تنوع غذایی را کاهش میدهند. زنبورها برای اینکه تغذیه متعادلی داشته باشند نیاز به شهد در میان مجموعه متنوعی از منابع گل دارند.
بنجامین کالوزا، محقق آلمانی، میگوید: «فقط در محیط زیست های غنی از گونههای گیاهی، زنبورها به طور پیوسته غذای کافی، متعادل و باکیفیت را پیدا میکنند».
اگرچه ممکن است برای زنبورهای غیر اهلی وضعیت ناامیدکننده به نظر برسد، برخی از تغییرات سیاستی مانند ممنوعیت آفت کش های خاصف می تواند تا حدودی به کاهش بحران کمک کند. علاوه بر این، برنامه اقدام مشارکت گرده افشان که در سال 2016 برای وقف زمین به گرده افشان ها ایجاد شد، هنوز دست نخورده باقی مانده است. اگرچه مشخص نیست که این برنامه پس از سال 2020 ادامه خواهد داشت یا خیر.
در حال حاضر، USDA در حال مطالعه راههایی برای کنترل پاتوژنها و انگلها است و این کار میتواند کمک زیادی به سالم بودن زنبورها کند.
اما برای یک شهروند معمولی، بهترین راه برای ایفای نقش فعال در کمک به زنده نگهداشتن زنبورها، کاشت گلهای وحشی بومی، اتکای کمتر به آفتکشها و در نظر گرفتن بخشی از چمنزار با باغی پر از منابع غذایی جایگزین زیستگاه بومی است. البته شاید کمک بزرگی به نظر نرسد، اما اگر بسیاری در جامعه ما این گامهای کوچک را بردارند، اقدامات جمعی ما واقعاً معنادار خواهد بود.
Plate, M., Bernstein, R., Hoppe, A., & Bienefeld, K. (2020). Long-term evaluation of breeding scheme alternatives for endangered honeybee subspecies. Insects, 11(7), 404
https://doi.org/10.3390/insects11070404
Hawthorne, D. J., & Dively, G. P. (2011). Killing them with kindness? In-hive medications may inhibit xenobiotic efflux transporters and endanger honey bees. PLoS One, 6(11), e26796