درباره زنبور مخملی
همه زنبورهای مخملی متعلق به جنس Bombus از خانواده Apidae هستند. خانواده Apidae شامل زنبورهای عسل و زنبورهای مخملی و همچنین زنبورهای نجار، زنبورهای فاخته، زنبورهای حفار، زنبورهای بدون نیش و زنبورهای ارکیده است. زنبورهای بامبل گرده افشان های مهم گیاهان و محصولات گلدار وحشی می باشند.
به عنوان شهد جویان، آنها به هیچ نوع گلی وابسته نیستند. با این حال، برخی از گیاهان برای رسیدن به گرده افشانی به زنبورهای مخملی دلگرم هستند. از دست دادن زنبورهای مخملی به دلیل نقش آنها به عنوان گرده افشان می تواند اثرات زیست محیطی بسیار گسترده ای داشته باشد. در بریتانیا و هلند، جایی که چندین زنبور عسل و سایر گونه‌های زنبور منقرض شده‌اند، شواهدی مبنی بر کاهش فراوانی گیاهان گرده‌افشانی شده از حشرات وجود دارد. زنبورهای مخملی گرده افشان های عالی برای بسیاری از محصولات هستند.
لانه سازی زنبور مخملی
زنبورهای مخملی تنها زنبورهای بومی آمریکای شمالی هستند که واقعا اجتماعی هستند. آنها در کلنی زندگی می کنند، تقسیم کار یا کاست های متفاوتی دارند، و دارای نسل های متقابل هستند، معمولاً در طول بهار، تابستان و پاییز چندین زایش یا تولد دارند. با این حال، بر خلاف زنبورهای غیر بومی اروپایی، کلنی زنبور عسل دارای چرخه زندگی سالانه است
در پایان تابستان، ملکه بنیانگذار، کارگران و فرزندان مذکر او همگی خواهند مرد. تنها ملکه های تازه ظهور کرده و لقاح یافته (ژین ها) برای خواب زمستانی زنده می مانند. در بهار، او لانه جدیدی پیدا می کند که در نهایت بسته به گونه و منابع موجود، ممکن است به 50 تا 500 نفر برسد.
زنبورهای بامبل به حفره ای نیاز دارند که در آن لانه بسازند. ملکه ها فرصت طلب هستند و به دنبال هر حفره ای با اندازه مناسب می باشند. گاهی اوقات آشیانه بالای زمین است، مانند درختان توخالی، لانه‌های پرندگان متروک، دیواره‌های صخره‌ای یا زیر یک چنبره علف، اما بیشتر در زیر زمین لانه می‌سازند. سوراخ رها شده از جوندگان مورد علاقه اش است، زیرا دارای فضای گرم و از قبل با خز پوشیده شده است
ملکه اولین سلول های مولد را از موم ایجاد می کند و سپس گرده و شهد آنها را تامین و تخم گذاری می کند. چهار تا پنج هفته طول می کشد تا اولین تخم هایی که او می گذارد به صورت زنبورهای بالغ ظاهر گردند. این ها زنبورهای کارگر می شوند و وظیفه جستجوی شهد و کمک به ملکه را بر عهده می گیرند تا تعداد فزاینده سلول های نوزادان را نگهداری کنند
بسته به نقش آنها در لانه، کارگران ممکن است یک تا دو ماه زندگی کنند و تا آن زمان کارگران بیشتری برای جایگزینی آنها وجود خواهد داشت. ملکه به تخمگذاری ادامه خواهد داد و کلنی در طول تابستان به طور پیوسته رشد خواهد کرد. در پایان تابستان، ملکه ها و درون های جدید ظاهر می شوند و جفت می شوند.
چون زنبورهای مخملی یک چرخه زندگی سالانه دارند و عموماً فقط یک سال مکان لانه را اشغال می کنند. استفاده مکرر از همان مکان لانه تنها به صورت تصادفی اتفاق می افتد، زیرا ملکه های زمستان گذران زمستان را در لانه ای که به دنیا آمده اند نمی گذرانند. به همین دلیل، ما افرادی را که مکان‌های لانه‌ای را در نزدیکی خانه‌شان پیدا می‌کنند، تشویق می‌کنیم تا در طول فصل، به جای تلاش برای جابه‌جایی یا نابود کردن زنبورها، فضایی را برای زنبورهای بی‌نظم ایجاد کنند. درک چرخه زندگی یک کلنی زنبور عسل معمولی اولین قدم در درک نیازهای زیستگاه منحصر به فرد آنها است.
شهد جویی
زنبورهای مخملی تغذیه کننده های عمومی هستند، اغلب اولین زنبورهای فعال در اواخر زمستان (فوریه) و آخرین زنبور در پاییز (نوامبر) هستند. از آنجایی که آنها برای چندین ماه فعال می باشند، باید بتوانند در طیف گسترده ای از گونه های گیاهی در شرایط آب و هوایی گسترده برای حمایت از یک کلنی شهدآوری کنند.
منابع غذایی اوایل و اواخر فصل بسیار مهم هستند، زیرا این زمان‌ها برای استقرار موفق و تولید مثل، زمان‌های حساسی از سال می باشند. برخی از زنبورهای منفرد در کلنی انتخاب می کنند که به طور انحصاری از یک گونه یا طیف محدودی از گونه های گیاهی مرتبط شهدجویی کنند و عملاً به شهدآوران متخصص تبدیل می شوند
زنبور مخملی ماده هنگام جستجوی غذا، گرده را در یک ناحیه مقعر و بدون مو که توسط موهای سفت پاهای عقب خود احاطه شده است، حمل می کند، که به عنوان سبد گرده یا کوربیکولا شناخته می شود. این سبد وقتی خالی است به وضوح دیده می‌شود—و وقتی پر است، توپ گرده‌ای که در آن فشرده شده است آشکار است
گرده افشانی زنبورهای مخملی
نسبت به بسیاری از زنبورهای دیگر می‌توانند در دماهای سردتر و سطوح نور پایین‌تر پرواز کنند و رفتاری به نام «گرده‌افشانی وزوزی یا ارتعاشی» انجام می‌دهند که در آن زنبور ساختار تولید گرده گل را در آرواره‌های خود می‌گیرد و ماهیچه‌های بال خود را به ارتعاش در می‌آورد
این باعث ایجاد ارتعاشاتی می شود که گرده هایی را که در بساک گل به دام می افتادند، خارج می کند. برخی از گیاهان از جمله گوجه فرنگی، فلفل و کرن بری به طور قابل توجهی از گرده افشانی ارتعاشی سود می برند.
برخلاف زنبورهای عسل اروپایی که مقادیر زیادی عسل تولید می‌کنند تا کل کلنی بتواند در زمستان زنده بماند، زنبورهای بامبل فقط مقدار کمی عسل تولید می‌کنند . فقط به اندازه‌ای که در هوای بد برای چند روز کلنی را تغذیه کنند. از آنجایی که ملکه های زنبور عسل تازه جفت خورده به خواب زمستانی می روند، به مقدار زیادی عسل موجود در کندوهای زنبور عسل نیازی ندارند.
