حس شنوایی زنبور عسل
آیا زنبورها می شنوند؟
زنبورها گوش ندارند اما توانایی شنوایی را دارند. سیستم حس شنوایی زنبور عسل یکی از راه های ارتباطی کلنی زنبورها با یکدیگر و تعامل با دنیای اطراف خود را نشان می دهد. زنبورها صداها را در محدوده ی کوچک تری نسبت به انسان منتشر و تشخیص می دهند، اما نیازی به شنیدن فراتر از ارتباط و بقا ندارند.
چگونه زنبورها می توانند صدا را تشخیص دهند؟
قسمت‌های اصلی بدن که زنبورها برای تشخیص صدا از آن استفاده می‌کنند، اندام‌های ساب جنوال subgenual و اندام جانستون Johnston هستند. این دو دستگاه سیگنال های ارتعاشی صوتی را دریافت می کنند، به این معنی که صدا را به صورت ارتعاش در کل بدن دریافت می کنند.
زنبورها صدا را به دو طریق دریافت می کنند: از طریق ارتعاش هوا و ارتعاش ناشی از سطوح. دریافت ارتعاش در هوا زمانی که زنبورها به طور منظم می رقصند و هنگامی که بال های خود را می نوازند تا وزوز می کنند مشهود است. ارتعاش ناشی از سطح به صداهایی اطلاق می شود که زنبورها از طریق سطوحی که روی آن قرار دارند تشخیص می دهند.
علاوه بر این، زنبورها از طریق حواس دیگر، مانند گیرنده های الکترومغناطیسی، دنیای اطراف خود را کشف می کنند. ترکیبی از توانایی‌های شنوایی ارتعاشی و سایر قابلیت‌ها باعث می‌شود که بتوانند ارتباط موثری برقرار کنند.
اندام های ساب جنوال چیست و در کجا قرار دارند؟
اندام های ساب جنوال بخشی از سیستم حس شنوایی زنبور عسل هستند. آنها در زیر زانو در ساق پای زنبور قرار دارند. هر اندام ساب جنوال توسط کانال های همولنف در ساق پا شناور است. همولنف جریان خون زنبورها است. اندام های ساب جنوال ارتعاشات را به عنوان صدا از طریق اعصاب مربوطه دریافت و ترجمه می کنند.
اندام جانستون چیست و کجا قرار دارد؟
اندام جانستون مجموعه‌ای از سلول‌های حسی است که در تاژک (بخش دوم) شاخک حشرات یافت می‌شود. و به آنها کمک می کند تا بشنوند. قسمت های مفصل مانند شاخک حاوی اندام جانستون است.
زنبورها چگونه از اطلاعات صدا استفاده می کنند؟
حس شنوایی زنبورها یک جنبه مهم در برقراری ارتباط با کندو است. زنبورها می توانند فرکانس های صوتی را از طریق نواختن بال های خود منتشر کنند. فرکانس‌های خاصی همراه با «رقص‌های» خاص، پیامی را به زنبورهای دیگر منتقل می‌کنند. رقص چرخشی یا تکانه ای روشی است که زنبور عسل با بال های خود صداهایی در می آورد تا به دیگران بفهماند که منبع غذایی در این نزدیکی هاست.
زنبورها همچنین می توانند بال زدن را حس کنند و تشخیص دهند که آیا جفت بالقوه ای در این نزدیکی وجود دارد یا خیر.
آیا زنبورهای مخملی صدا را مانند زنبورهای عسل تشخیص می دهند؟
زنبورهای مخملی ممکن است توانایی تشخیص صدا را مانند زنبورهای عسل را داشته باشند، اما تحقیقات در سیستم شنوایی زنبورها بر روی زنبورهای عسل متمرکز شده است. زنبورهای عسل برای برقراری ارتباط با یکدیگر می رقصند، در حالی که زنبورهای مخملی این کار را نمی کنند.
این رقص ها با فرکانس های صوتی مرتبط هستند که زنبورهای عسل برای یافتن منابع غذایی از آن استفاده می کنند. زنبورهای مخملی ممکن است، لزوماً از حواس شنوایی خود به همان شیوه استفاده نکنند. گمان می رود زنبورهای مخملی ارتعاشات را از طریق سطوح و نه به روش های ارتعاش هوا احساس کنند.
حس شنوایی زنبورها چقدر حساس است؟
زنبورها می توانند فرکانس های بین 10 تا 500 هرتز را بشنوند. این محدوده ای کوچک در مقایسه با محدوده فرکانس شنوایی انسان است، اما برای زنبورهای عسل کافی است تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
توانایی شنوایی زنبورها همچنان اسراری را در زیست شناسی آشکار می کند. همانند سایر فناوری‌ها، کشف روش‌هایی که زنبورها می‌توانند بشنوند به سازمان‌ها کمک کرد تا راه‌هایی برای بهبود زندگی انسان‌ها مانند کشف راه‌های جدید برای ساخت سمعک پیدا کنند. زنبورها گوش ندارند، اما قادر به تولید و دریافت صدا هستند.
زنبورها تا کجا می توانند حرکات را تشخیص دهند؟
زنبورها می توانند حرکت را با سرعتی غیرممکن برای انسان تشخیص دهند. با این حال، توانایی های تشخیص آنها در درجه اول به توانایی دید آنها نسبت داده می شود.
آیا زنبورها به صداهای بلند حساس هستند؟
نشان داده شده است که زنبورها به صداهای بلند در حدود 100 تا 120 دسی بل واکنش نشان می دهند. این محدوده دسی بل یک درجه صدای مضر برای انسان در نظر گرفته می شود. صداهای بسیار بلند احتمالاً زنبورها را به حالت خلسه می برد. محققان همچنان از این اطلاعات استفاده می کنند تا ببینند چگونه صداهای ناشی از انسان ممکن است بر رفتار زنبورها و سایر حشرات تأثیر بگذارد.
آیا زنبورها صدای ما را می شنوند؟
زنبورها مانند انسان نمی شنوند. اندام های شنوایی آنها ارتعاشاتی را که زنبورها در تمام بدن خود احساس می کنند دریافت می کنند. این سیستم محدوده فرکانسی را که می توانند صدا را در آن تشخیص دهند محدود می کند.
زنبورها می توانند فرکانس های کمتر از 500 هرتز را حس کنند. این محدوده شامل صدای انسان و سایر اشیاء پر سر و صدا مانند ماشین های چمن زنی است. زنبورها باید بتوانند صداها را در این فرکانس ها از طریق ارتعاشات موجود در هوا بشنوند، اگر به اندازه کافی بلند باشند.
قدرت شنوایی انسان در مقایسه با حس شنوایی زنبور عسل
صداها پروسه پیچیده تری را طی می کنند تا گوش انسان آنها را دریافت کند. با این حال، انسان توانایی شنیداری بیشتری از زنبورها دارد. شنوایی انسان شامل چندین بخش مانند پرده گوش و حلزون گوش برای انتقال ارتعاشات صوتی است. در همین حال، زنبورها از اندام های تشخیص لرزش در پاها و شاخک های خود برای “شنیدن” صدا استفاده می کنند.
Towne, W. F., & Kirchner, W. H. (1989). Hearing in honey bees: detection of air-particle oscillations. Science, 244(4905), 686-688
